ТҮРКІТІЛДЕС ХАЛЫҚТАРДЫҢ ФОНОЛОГИЯЛЫҚ ЕРЕКШЕЛІКТЕРІ

Түркі тілдерін төрт негізгі топтар арасында қарауға болады: СолтүстікБатыс (Қыпшақ), Оңтүстік-Батыс (Оғыз), Оңтүстік-Шығыс (Қарлұқ) және СолтүстікШығыс (Сібір). Олар түркі тілдерінде сөйлейді, кең географиялық аймағы Еуропа мен Азияға созылып жатыр. Түркі тілдерінде сөйлейтін халықтардың сөйлеу тілі бір болғанымен, олардың өзара фонологиялық ерекшеліктері болады. Түркі тілдерінде Еуропа мен Азиядағы үлкен географиялық аумақта сөйлейді. Әзірбайжан, түркмен, татар, өзбек, башқұрт, ноғай, қырғыз, қазақ, якут, кувас және басқа да диалектілер бар екені белгілі. Түркі тілдері Шығыс Еуропадан Шығыс Сібір мен Қытайға дейін кең таралған. Олардың негізгі ауқымы Орталық Азияда (Қазақстан, Қырғызстан, Түркіменстан, Өзбекстан және Қытайдағы Шыңжаң), олар батысқа қарай солтүстік Иран мен Оңтүстік Кавказға, Түркияға және Балқанның бір бөлігіне, ал солтүстікке қарай Ресейдің еуропалық және азиялық бөлігіне таралды. Еділ, Обь және Енисей өзендерін кесіп өтіп, Сібір мен Солтүстік Мұзды мұхиттың солтүстік-шығысына жетеді.