ТҮРКІ ТІЛДЕРІНЕ ОРТАҚ ЗАТ ЕСІМДЕРДІҢ ЛИНГВОТАНЫМДЫҚ СИПАТЫ

Түркілер – дүние жүзіне біркелкі тараған, тарихы, мәдениеті, әдебиеті бай халық. Түркі халықтарының көпшілігі Орталық Азия мен Қазақстанда шоғырланған деп айтуға болады. Сонымен қатар, бұл аймақтар түркітілдес халықтарға ортақ тілдік топтармен толығымен қамтылған. Түркі тілдерінің фонетикалық жүйесіне, лексикасына, грамматикалық құрылымына қатысты мәселелерді салыстырмалы тарихи зерттеу әдісі олардың даму заңдылықтарын да сипаттайды. Осы тұрғыдан алғанда түркі халықтарына ортақ зат есімдер түркі сөздігінің бірегей қазынасы іспеттес.Түркі тілдерінің ғасырлар бойы қалыптасқан біртұтастығы мен шығу тегі, сонымен қатар бұл тілдердің қазіргі қоғамның жаңа лингвистикалық саясатында өз орнын алуы маңызды болып табылады. Мақалада жалпы түркі тілдеріне ортақ зат есімдердің өріс алуы, лингвотанымдық сипаты қарастырылады.

1. Ескеева М.Қ. (2007) Көне түркі және қазіргі қыпшақ тілдерінің моносиллабтық негізі. – Алматы: Арыс, 2007. –158 б.

2. Макарова Г.А. (2004) Лингвокультурологические проблемы изучения национальных концептосфер // Вестник МГУ. – 2004. – Сер. 19.- №1. – С.211-214

3. Икрамова Н.М. (1983) Узбекская кулинарная лексика: Автореф. дис. канд. наук. – Ташкент, 1983.-245 с.

4. Түрік сөздігі: үш томдық Қашқари, Махмұт; ауд., алғысөзі мен ғылыми түсініктерін жазғ.: А. Қ. Егеубай – Алматы : Сөздік-Словарь, 2006 . – 9965-822-02-6 (1-т.), (мұқ.) 1-том. .– 376 б.

5. Жылкыбаева А.Ш. (2004) Салт-дәстүрдің тілдегі көрінісі (түркі тілдері негізінде). – Өскемен, 2004. – 846 б.

6. Вамбери А. (1968) Очерки Средней Азии.–М., 1968. – 361 с.

7. Маслова В.А. (2006) Введение в когнитивную лингвистику. –М.: Наука , 2006. – 296 с.